تبادل لینک هوشمند 
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
گلچین اشعار مولوی
دلبر و یار من تویی رونق کار من تویی
باغ و بهار من تویی بهر تو بود بود من
خواب شبم ربوده‌ای مونس من تو بوده‌ای
درد توام نموده‌ای غیر تو نیست سود من
جان من و جهان من زهره آسمان من
آتش تو نشان من در دل همچو عود من
جسم نبود و جان بدم با تو بر آسمان بدم
هیچ نبود در بین گفت من و شنود من
*************************
گفتی که مستت میکنم
پر زانچه هــستت میکنم
گـــفتم چـــگونه از کجا؟
گفتی که تا گـفتی خودآ
گفتی که درمــانت دهم
بر هـــــجر پـایـانت دهم
گفتم کجا،کی خواهد این؟
گفتی صـــبوری باید این
مولانا
ای در دل من میل و تمنا همه تو
و ندر سـر من مایه سودا همه تو
هرچنـــــد به روزگار در می‌نگرم
امروز هـمه تویی و فردا همه تو
········♦••♦••♦••❤️••♦••♦••♦········
معشوقه به سامان شد تا باد چنین بادا
کفرش همه ی ایمان شد تا باد چنین بادا
ملکی که پریشان شد از شومی شیطان شد
باز ان سلیمان شد تا باد چنین بادا
یاری که دلم خستی در بر رخ ما بستی
غمخواره یاران شد تا باد چنین بادا
هم باده جدا خوردی هم عیش جدا کردی
نک سرده ی مهمان شد تا باد چنین بادا
زان طلعت شاهانه زان مشعله خانه
هر گوشه چو میدان شد تا باد چنین بادا
زان خشم دروغینش زان شیوه شیرینش
عالم شکرستان شد تا باد چنین بادا
شب رفت صبوح آمد غم رفت فتوح آمد
خورشید درخشان شد تا باد چنین بادا
هرگز دل عشاق به فرمان کسی نیست
········♦••♦••♦••❤️••♦••♦••♦········
عشقت صنما چه دلبری ها کردی
در کشتن بنده ساحری ها کردی
بخشی همه عشقت به سمرقند دلم
آگاه نه ایی چه کافری ها کردی
شعر زیبا از مولانا
زاهد بودم ترانه گـــویم کــــردی
سر حلقه ی بزم و باده جویم کردی
سجاده نشیـــن باوقـاری بــــودم
بازیچه ی کودکان کویم کـــردی
***********************
یار مرا غار مرا عشق جگرخوار مرا
یار تویی غار تویی خواجه نگهدار مرا
نوح تویی روح تویی فاتح و مفتوح تویی
سینه مشروح تویی بر در اسرار مرا
نور تویی سور تویی دولت منصور تویی
مرغ که طور تویی خسته به منقار مرا
قطره تویی بحر تویی لطف تویی قهر تویی
قند تویی سم تویی بیش میازار مرا
حجره خورشید تویی خانه ناهید تویی
روضهٔ امید تویی راه ده ای یار مرا
روز تویی روزه تویی حاصل دریوزه تویی
آب تویی کوزه تویی آب ده اینبار مرا
دانه تویی دام تویی باده تویی جام تویی
پخته تویی خام تویی خام بمگذار مرا
این تن اگر کم تندی راه دلم کم زندی
راه شدی تا نبدی این همه ی گفتار مرا
········♦••♦••♦••❤️••♦••♦••♦········
درمن بدمی من زنده شوم
یک جان چه بود، صد جان منی
شعر عاشقانه از مولانا
ای در دل من، میل و تمنا، همه ی تو!
وندر سر من، مایه سودا، همه ی تو!
هر چند به روزگار در می‌نگرم
امروز همه ی تویی و فردا همه ی تو
········♦••♦••♦••❤️••♦••♦••♦········
نظرات شما عزیزان:
